Zoute drop

Nadat ik mijn medicijnen weer binnen had, had ik gelukkig ook snel weer wat meer energie. Dat is toch wel fijn, want er moet genoeg gebeuren in eigenlijk nog maar een vrij korte tijd. Helaas nog wel wat gekwakkel met mijn gezondheid in algemeen maarja, je kunt niet alles hebben. 

Afgelopen weken heb ik mijn Aziatische huisgenoten nog kennis laten maken met pannenkoeken en pepernoten. Dit smaakte naar meer, dus besloten ze toen ze Nederlands drop vonden in een winkeltje in Sydney om het te kopen. Nou dat vonden ze maar niks, hoe konden wij zout snoep lekker vinden?! maar voor mij pakte het wel goed uit, want nu mocht ik de drop in mijn eentje opeten. Verder heb ik inmiddels een masterclass met chopsticks eten gehad, naar mijn grote verbazing lukte het uiteindelijk nog redelijk ook.

Twee weken terug ook nog het feest van het jaar meegemaakt. De Melbourne Cup is bij de meeste Australiërs hier nog meer geliefd dan kerst. Overal werden gigantische lunches met champagne georganiseerd op het werk. De biologen wisten er in ieder geval ook een goed feest van te maken met een overvloed aan eten, punch, champagne en taart. De Australische pavlova was heerlijk. en ohja, de reden van dit alles is een paardenrace van 3 minuten waar iedereen flink geld op inzette. 

Qua stage gaat het wel goed. Het is flink druk nu en ineens gaat de tijd heel snel. De eerste veldwerkdingen beginnen resultaat te geven en de data-analyses van bestaande data daar ben ik ook veel mee bezig inmiddels. Ook zijn we gestart met lab-meetings met alle mensen van ons lab (4 personen inclusief mezelf :p), maar het is maar goed dat we niet met meer zijn want met zijn vieren hebben we tot nu toe steeds genoeg om een paar uur te vullen met het overleg. Mijn statistiek vaardigheden zullen wel flink verbeteren aangezien het merendeel van de meetings gaat over data-analyse.

Ik heb het nog goed naar mijn zin in mijn nieuwe huis. Ik weet inmiddels ook goed de weg in de buurt hier. Toen de logeerhond tot ieders verbazing over het tuinhek bleek te kunnen klimmen, moesten we deze bange hond snel vinden en heb ik alle straten en zijpaadjes hier wel gezien. Gelukkig hebben we haar uiteindelijk gevonden en om van de schrik te bekomen een gezellig avondje settlers of catan met pizza gehad.